Ćwiczyś każdy może w Ekoludkach

Scenariusz zajęć otwartych dla nauczycieli
z wykorzystaniem chusty KLANZY podczas ćwiczeń gimnastycznych w przedszkolu.

Data: 21 listopad 2013

Grupa: 6-latki2

Prowadząca: Anna Konopko

Miejsce zajęć: sala zabaw w MPiŻ "Ekoludki" w Ełku

Temat zajęć: Gry i zabawy ruchowe z wykorzystaniem chusty animacyjnej.

Cele ogólne:

• zapoznanie z nowymi formami zabaw ruchowych

• rozwijanie wyobraźni dziecka oraz wrażeń wzrokowych i dotykowych

• ogólne usprawnianie ruchowe dziecka

• rozwijanie świadomości własnego ciała, przestrzeni i działania w niej

• kształtowanie współpracy ze współćwiczącymi i umiejętności integrowania się

• rozwijanie poczucia bezpieczeństwa

Cele operacyjne:

• dz. współdziała w zabawach z innymi poprzez zabawę integrującą grupę,

• dz. rozpoznaje kolory,

• dz. liczy do 5,

• dz. reaguje ruchem na zmiany tempa w muzyce,

• dz. zachowuje zasady bezpieczeństwa podczas zabaw i ćwiczeń ruchowych.

Formy organizacji pracy:

• grupowa, zespołowa

Metody pracy:

• słowna (objaśnienia)

• ćwiczenia praktyczne i zabawy

Środki dydaktyczne

• odtwarzacz CD,

• płyta CD z muzyką relaksacyjną i popularną

• chusta animacyjna

Przebieg spotkania:

1. Pląs powitalny - dzieci stoją dookoła chusty i śpiewają ( płyta CD – głowa ramiona, kolana, pięty.)

2. Przedstawianie się: dzieci stojąc trzymają chustę i kolejno przykucając falują chustą w dół, każdy wymienia swoje imię. W ten sposób powstaje efekt „Meksykańskiej fali” – ćwiczenie można wykonać w jedną i drugą stronę.

3. Rozgrzewka: zabawa „Bieganie z chustą”- (przy muzyce) Uczestnicy trzymają chustę za uchwyty, chodząc po obwodzie koła, na przemian podnoszą ją i opuszczają. Prowadzący wydaję polecenia „góra- dół, zmienna muzyka nadaje tempo wolno- szybko”. (przy piosence "Spacer po dywanie")

4. Zabawa „ Przebieganie pod chustą” – Uczestnicy podnoszą i opuszczają chustę, trzymając ją za uchwyty. Prowadzący mówi, kto ma zmienić miejsce, np. przebiegają osoby przypisane do danego koloru.

5. "Stań na kolorze." Uczestnicy tańczą w rytm muzyki wokół chusty. Gdy muzyka umilknie, stają na kolorze podanym przez prowadzącego. (do utworu "Jamniczek")

6. Zabawa „Przechodzenie pod chustą na czworakach”. Wszyscy klęczą na jednym kolanie i trzymają chustę na wysokości pasa. Na czworakach pod chustą przechodzą dzieci, przypisane wcześniej do określonych liczb (odliczanie do 5)

7. Zabawa „ Balonik”- dzieci stoją w kole, trzymają chustę za uchwyty. Wolno zwijają chustę, idąc do środka. Gdy wszyscy już stoją bardzo blisko siebie, zaczynają odwijać chustę, mówiąc wiersz:

„ Baloniku nasz malutki rośnij duży okrąglutki,

balon rośnie, że aż strach, przebrał miarę, no i trach”

Na słowo „TRACH” dzieci wyrzucają chustę mocno do góry i pozwalają jej wylądować w dowolnym miejscu, a sami siadają w siadzie skrzyżnym. Zabawę powtarzamy 3-4 krotnie.

8. SPADOCHRON
Wszyscy jednocześnie podnoszą chustę wysoko do góry. Prowadzący odlicza: raz, dwa, na trzy wszyscy kładą się na ziemi i pozwalają upaść chuście na uczestników zabawy.

9. „Kogo brakuje?” uczestnicy stoją w kręgu z zamkniętymi oczami, trzymając chustę na wysokości pasa. Prowadzący wybiera osobę (może być ich więcej) która wchodzi pod chustę. Następnie wszyscy otwierają oczy i zgadują, kto jest pod chustą.

10. „Kwiat lotosu” – Jedna osoba siedzi na środku chusty z nogami pod brodą, pozostali trzymają chustę za brzeg. Zwracają się w prawą stronę i idąc powoli, zawijają siedzącego. Gdy jest on zawinięty do wysokości ramion, zatrzymują się i na trzy cztery równocześnie i szybko wycofują się odkręcając chustę. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie aby uczestniczyło w niej jak najwięcej dzieci.

11. „Tarcza strzelecka”
Rozłożoną chustę kładziemy na podłodze. Jest ona tarczą strzelecką, na której poszczególne kolory oznaczają określoną liczbę punktów np.:
- czerwony – 1 pkt.
- zielony – 3 pkt.
- niebieski – 4 pkt.
- żółty – 2 pkt.
Uczestnicy rzucają woreczkami w kierunku chusty – po 2 woreczki dla każdego uczestnika. Liczenie punktów.

12. „Kolorowa gwiazda”

Wszyscy leżą na chuście (nogi mają skierowane do środka chusty). Jednocześnie wykonują polecenia:

• turlamy się w prawo dwa razy, turlamy się w lewo.

• trzymamy się za ręce i ponosimy je do góry, kładziemy je za głowę i znowu podnosimy do góry,

• trzymamy się za ręce, podnosimy się i siadamy,

• trzymając się za ręce, podnosimy się i wstajemy, a następnie kładziemy się, trzymając się za ręce, podnosimy nogi do góry (zaczepiając stopy o stopy sąsiadów) siadany, opuszczając nogi

13. Relaksacja

Dzieci leżą na chuście, przy dźwiękach muzyki, zamykają oczy i odpoczywają. Nauczyciel może czytać jakiś tekst na wyobraźnię.

14. Podsumowanie zajęć

Otrzymanie od dzieci informacji zwrotnej na temat: komu podobały się zajęcia.

Chustę kładziemy na podłodze komu zajęcia podobały się wchodzi na nią i klaszcze.

Scenariusz zajęć ruchowych dla dzieci 5 i 6-letnich

przeprowadzonych dn. 6.12. 2013.r.

Opracowanie: mgr B. Rusak

Temat: Mikołajek mały duży ćwiczy, to mu służy.

Cel: Wspomaganie rozwoju ruchowego, zacieśnianie kontaktów interpersonalnych w zabawach ze starszym kolegą.

Cele szczegółowe: Dziecko:

- aktywnie uczestniczy w zabawach ruchowych;

- nawiązuje bliski kontakt i współdziała ze starszym kolegą;

- nazywa poszczególne części ciała;

- wykorzystuje w zabawie kocyk;

- przeplata aktywność ruchową odpoczynkiem.

Metoda: Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne.

Forma pracy: w parach, z grupą;

Pomoce: kocyki dla każdego dziecka, chusta animacyjna, melodia relaksacyjna, piosenka „Husi, husi”, „Na pożegnanie”z serii „W co się bawić z małym dzieckiem”.

PRZEBIEG: Wszyscy są witam was na zabawę nadszedł czas…

Tworzenie koła Patrzcie, patrzcie jak wesoło, gdy dziewczynki robią koło... patrzcie, patrzcie jak wesoło, gdy tak chłopcy robią koło..

1. Powitanie: w siadzie prostym wypowiadanie imion z podaniem dłoni, witają się ręce z podłogą, nogi z podłogą;

2. Lustro: naśladowanie „robimy miny”, dziecko powtarza zmarszcz nosek, dotknij językiem brodę, stań na jednej nodze i chwyć się za uszy…

Relaksacja: (w tle spokojna melodia) leżenie na plecach głaskanie i pocieranie wybranych części ciała, na sygnał wypowiadanie tekstu Mikołajek mały duży ćwiczy, to mu służy.

3. Pościg: w siadzie na kocyku , dziecko ucieka- starsze dz. ślizgiem na brzuchu goni, zmiana ról;

4. Bączek: wszyscy siedzą z ugiętymi, uniesionymi nogami, wykonują obroty wokół własnej osi;

5. Tunel: dziecko na podłodze robi przyklęk podparty, współpartner przechodzi pod „tunelem”, zmiana ról;

6. Masażyk-pisarzyk: siedzimy na podłodze, dziecko leży na kolanach partnera, starsze dz. rysuje paluszkiem: na górze róże na dole bajki, my się kochamy jak Mikołajki/ tulenie się ;

7. Rowerek: dzieci kładą się na plecach, dziecko dotyka stopami, stopy partnera;

8. Hamak: dzieci klęczą w parach, trzymają się za przedramiona, wybrane dziecko w dowolny sposób przechodzi „pod” lub „nad” splotem rąk/ inna wersja z „chustą”;

9. Kołyska:w siadzie podciągamy kolana pod brodę , kołysanie się do przodu i tyłu, w tle piosenka „Husi, husi;

Pożegnanie piosenką: Na pożegnanie.

Scenariusz zajęć ruchowych dla dzieci dla dzieci 5-letnich przeprowadzonych dn. 10.12. 2013.r.

Opracowanie: Barbara Rusak

Temat: Zimowe zabawy dużych i małych.

Cel: Rozwijanie świadomości ciała i siły, usprawnianie motoryki małej i dużej.

Dziecko:- wyczuwa swoje ciało i siłę, wzbogaca doznania zmysłowe, nawiązuje bliski kontakt z kolegą, usprawnia motorykę;

Metoda: Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne.

Forma pracy: w parach, z grupą

Pomoce: „chusta” „Klanza”, maskotki, muzyka relaksacyjna CD

PRZEBIEG:

Patrzcie, patrzcie jak wesoło, gdy dziewczynki robią koło.../ śpiew dzieci ;

1. Powitanie: w siadzie prostym wypowiadanie imion z podaniem dłoni, witają się ręce z podłogą, nogi z podłogą;

2. Miny: naśladowanie - zmarszcz nosek, chwyć się za uszy, dotknij językiem brody.../ dotykanie tych samych części ciała u kolegi;

3. Pościg: leżąc , dziecko ślizga się na brzuchu;

Relaks: kołyska do melodii z CD;

4. Bączek: wszyscy siedzą z ugiętymi nogami i lekko uniesionymi, wykonują obroty wokół własnej osi;

5. Tunel: dziecko na podłodze robi przyklęk podparty, współpartner przechodzi pod „tunelem”, zmiana ról;

6. Masażyk-pisarzyk: dziecko leży na kolanach partnera i próbuje się wsłuchać w „co rysuje kolega-kółeczko, okienko;

7. Saneczki-sanie: ciąganie kocyka z maskotką następnie z kolegą ; można wykorzystać „chustę” Klanzy dla ciągnięcia większej grupy dzieci.;

8. Kołyska słuchanie w siadzie na wybranym kolorze chusty, kołysanie się do piosenki „Zima;

Pożegnanie – Dziękujemy, dziękujemy miło było, miło było ale się skończyło.

Scenariusz zabaw ruchowych dla grupy 4-latków

Opracowanie: Danuta Żylińska, Agnieszka Parzych

Temat: Zabawy ze Świętym Mikołajem

Cele ogólne: doskonalenie koordynacji wzrokowo ruchowej i umiejętności współpracy w grupie

Cele szczegółowe:

Rozwijanie orientacji w schemacie swojego ciała oraz orientacji w przestrzeni
Kształcenie reakcji na umowne znaki i hasła
Rozwijanie cech motorycznych: skoczności, prędkości, szybkości i celności
Kształtowanie umiejętności zgodnego i bezkonfliktowego funkcjonowania w grupie przedszkolnej
Dostarczanie wzorców do zdrowego sposobu spędzania czasu wolnego

Metody pracy: metoda ruchu twórczego Orfa i Labana, pedagogika zabawy, logorytmika

Formy organizacyjne: grupowa

Pomoce dydaktyczne: woreczki z kaszą, butelki z ryżem, , ruloniki z gazety, skakanki, tunel animacyjny, gazeta dla każdego dziecka, płyty CD, czapki Mikołajowe,

Przebieg zajęć:

1. Zabawa ilustrowana do piosenki „Dzyń, dzyń, dzyń, Mikołaju Święty”

Siedzę cichuteńko,

Patrzę przez okienko. (Dzieci przykładają dwie dłonie do twarzy, tworzą okienko).

Poruszyły się zasłonki! (Poruszają prawa ręką w lewo i prawo).

Chyba już go widzę! (Dłoń tworzy daszek nad czołem).

Chyba już go słyszę! ( Obie dłonie rozstawione przy uszach).

Zabrzęczały jego sanek dzwonki. (Dłonie robią pięści i nad głową potrząsają).

Ref. Dzyń, dzyń, dzyń,

Mikołaju Święty. (Dłonie rozsuwamy na bok i dygamy).

Dzyń, dzyń, dzyń,

Przynieś nam prezenty. (Unosimy ręce nad głowę i zataczamy krąg).

Co to? Co to? Co to? (Ręce wysunięte do przodu, unoszą się w górę i w dół).

Kto to? Kto to? Kto to? (Palcem wskazujemy 3 razy na Mikołaja).

Pan Mikołaj już się skrada. (Dłońmi przed sobą naśladujemy skradanie się).

Ojej! Ja się boję! (Dłońmi łapiemy się za głowę i poruszamy w lewo i prawo).

Ale bać się nie wypada. (Machamy przed nosem palcem w lewo i w prawo).

Ref. Jak wyżej. Dzyń, dzyń, dzyń,

Mikołaju Święty. (Dłonie rozsuwamy na bok i dygamy).

Dzyń, dzyń, dzyń,

Przynieś nam prezenty. (Unosimy ręce nad głowę i zataczamy krąg).

2. Przywitanie się z dziećmi (Nauczycielka przebrana za Świętego Mikołaja). Witajcie Dzieci. Czy wiecie co się stało? Zabłyszczało, zagrzmiało, zaświeciło i Wróżka Świąt Bożego Narodzenia przyniosła mnie na swoich skrzydełkach do was. Spełniło się moje marzenia, bo ja zawsze marzyłem o takim dniu, kiedy będę mógł poznać i pobawić się z przedszkolakami. Czy zechcecie się ze mną pobawić? Wasza Pani zamieniła się ze mną na jeden dzień, bo chciała abym odpoczął, mam nadzieję że chętnie spędzicie ze mną ten dzień?

Dzieci witają się z Mikołajem okrzykami oraz naśladując grę na flecie – ruloniki z gazety

3. „Mikołaj patrzy”
Kto ma dobry refleks i uważnie słucha wygra tę grę i będzie mistrzem. Tymi słowami Mikołaj rozpoczyna następną zabawę. Gdy Mikołaj stoi do dzieci plecami, wtedy można wykonywać różne ruchy, gdy padnie hasło Mikołaj patrzy wszyscy stają nieruchomo, kto się poruszy odchodzi z zabawy.

4. „Zaprzęg reniferów”
Dzieci dobierają się w pary, jedno dziecko to renifer a drugie to saneczki. Przy akompaniamencie dzwoneczków dzieci które są saniami trzymają się skakanki, która jest założona na renifera i ruszają w świat. Na przerwę w muzyce następuje zmiana ról.

5. „Mikołaj w kominie” - zabawa ruchowa z elementem czworakowania - przechodzenie przez komin (tunel animacyjny) na czworakach.

6. „Podróż Mikołaja”- ilustrowanie ruchem czynności wykonywanych przez Mikołaja podczas jego podróży: chodzenie po głębokim śniegu, tupanie, rozcieranie zmarzniętych dłoni, podskakiwanie i bieg dla rozgrzewki.

Mikołaj ze swojego dużego worka wyjmuje dla dzieci prezenty (woreczki z kaszą w środku). Dzieci naśladują niesienie ciężkiego worka z prezentami, rozdawanie dzieciom prezentów, podskakiwanie z pustym workiem. Następnie przechodzi przez zaspy i wysoko podnosi nogi zgięte w kolanach, spotyka śnieżnego SMOKA i walczy z nim mieczem (ruloniki z gazety).

7. ,,Mikołaj wchodzi do domu po drabinie” – przeskoki przez szczebelki zrobione z gazety zwiniętej w rulonik.

8. ,,Zmęczony Mikołaj” – w pozycji siedzącej, masowanie stóp poprzez przesuwanie do tyłu i przodu plastikowych butelek z ryżem.

9. „Mikołaj rusza z prezentami na nartach” - dzieci kładą dwa kawałki gazety na podłodze i stają na nie nogami. Starają się poruszać po sali, tak, jakby jeździły na nartach (uginamy kolana, balansujemy ciałem, odpychamy się kijkami). Następnie z gazet robią kule, które toczą po podłodze jak kule śniegowe, podrzucają do góry i wrzucają do worka Mikołaja.

10. Zabawa relaksacyjna „Dzwoneczek Mikołaja” - przekazywanie w kręgu z rąk do rąk dzwoneczka tak, aby nie zadzwonił.

Pożegnanie Mikołaja - okrzykami o ho ho, hop hop, hej

hej, u huuuuuu bayyyyyy.

Czy wierzycie w Mikołaja dzieci?
Ja tam wierzę. W noc grudniową, właśnie
Kiedy gwiazdy świecą jak najjaśniej,
Idzie z nieba do Was dobry Święty.
Idzie Święty, serce mu się weseli,
Bowiem w worze pękatym świętego
Nie zabraknie dla dzieci niczego.

Scenariusz imprezy przedszkolnej z okazji Dnia Pluszowego Misia

dla 5-6 latków

Opracowanie: Hanna Błyszczek

Cele ogólne:

- poznanie historii powstania pluszowego misia;

- zapoznanie z wyglądem i trybem życia niedźwiedzi;

- rozwijanie zainteresowania literaturą dziecięcą;

- kształtowanie poczucia konieczności poszanowania zabawek;

- wdrażanie do kilkuzdaniowych wypowiedzi na podany temat;

Cele operacyjne: Dziecko:

- zna historię powstania pluszowego misia;

- zna podstawowe wiadomości o życiu niedźwiedzi;

- interesuje się literaturą dziecięcą;

- wie, o konieczności poszanowania zabawek;

- wypowiada się zdaniami złożonymi na podany temat;

Metody:

- słowna, oglądowa, aktywizująca, praktyczna

Formy:

- zbiorowa

- grupowa

- indywidualna

Środki dydaktyczne: wiersz „Naprawimy misia” Cz. Janczarski, misie przyniesione przez dzieci, piosenka „ Jadą, jadą misie” , bajka z płyty CD o misiu Koralgolu, O misiu Uszatku, przybory do konkursów: 3 garnki, sznurek na papierowych rolkach, 3 arkusze brystolu i mazaki, rękawice kuchenne, wykałaczki, puzzle do układania, chusta animacyjna.

Przebieg:

1. Zgromadzenie wszystkich grup w holu. Korowód przy piosence "Jadą, jadą misie".

2. Prezentacja wiersza o misiu „Naprawimy misia”, wyjaśnienie dzieciom dlaczego przyniosły dzisiaj swoje misie do przedszkola.

3. Zapoznanie z historią pluszowego misia poprzez rozmowę.

Historia pluszowego misia zaczyna się w 1902 roku, kiedy to ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych, Theodore Roosevelt, będąc na polowaniu, sprzeciwił się zabiciu młodego niedźwiadka. Świadkiem tego wydarzenia był Clifford Berryman, który uwiecznił tę historię na rysunku. Rysunek ukazał się w waszyngtońskiej gazecie, gdzie ujrzał go Morris Michton, właściciel sklepu z zabawkami. Michton wpadł na pomysł, aby wykonać kilka zabawek przedstawiających misia i zobaczyć, jak się będą sprzedawały. Jak można się domyślać, pluszowe misie sprzedawały się znakomicie. Producent zwrócił się z prośbą do prezydenta o zezwolenie nadania misiom imienia Teddy i tak się je nazywa do tej pory. I od stu lat misie towarzyszą dzieciom na całym świecie, dodają im otuchy, pocieszają, łagodzą lęk przed samotnością.

4. „Parada misiów” – prezentacja maskotek misiów przez poszczególne grupy w rytm skocznej muzyki.

5. Poranna gimnastyka z misiem" zabawy ruchowe z misiem jako partnerem – wykonywanie poleceń nauczyciela.

5. Zabawa muzyczna przy piosence „Zatańcz z misiem”

Podczas trwania piosenki odtwarzanej z płyty CD dzieci tańczą w parach ze swoją maskotką misiem.

6. „Niedźwiedzia wędrówka” – dzieci tworzą duże koło. Prowadząca mówi:

Małego misia puszczam w krąg , niech wróci do moich rąk. (Dzieci zaczynają przekazywać sobie misia z rąk do rąk).

7. "Misiowe puzzle" – układanie puzzli przez dzieci wybrane z poszczególnych grup.

8. Zabawa ruchowa ze śpiewem „Niedźwiadek” – dzieci ustawiają się w kole i pokazują gestem śpiewany tekst:

JEDNA ŁAPKA,

DRUGA ŁAPKA,

JA JESTEM NIEDŹWIADEK.

JEDNA NÓŻKA,

DRUGA NÓŻKA(....)

9. „Niedźwiedzie łapy” – każdy zawodnik ma za zadanie zebrać pięć wykałaczek ręką w kuchennej rękawicy i włożyć je do pudełka.

10. „Taniec wesołych misiów” – swobodna ekspresja do muzyki.

11. „Garnek miodu” – zadaniem zawodnika jest przyciągnięcie do siebie za pomocą sznurka (nawijanego na papierowy rulon) stalowego garnka.

12. „Taniec wesołych misiów” – zabawy przy muzyce z użyciem chusty animacyjnej.

13. „Misiowe zagadki” – rozwiązywanie zagadek.

1. Co robią brunatne niedźwiedzie zimą?

a) lepią bałwany

b) śpią

c) jeżdżą na sankach

d) budują domki w śniegu

2. Co niedźwiadki lubią jeść ?

a) lody z kremem

b) najchętniej jadają mięso, mięso i jeszcze raz mięso

c) są wszystkożerne-jedzą chętnie ryby, owoce, grzyby i mięso

d) w karcie dań misiów są tylko marchewka i szpinak

3. Jak duże są misie po urodzeniu ?

a) tak duże jak myszka

b) wielkością dorównują młodemu lwu

c) spokojnie mogą zmierzyć się z byczkiem

d) mają około 25 cm i ważą 1 kg

4. W jaki sposób niedźwiedzie przygotowują się do zimy ?

a) Zapamiętale uprawiają gimnastykę, aby nabrać sił

b) Jeżdżą na rowerze

c) Dużo jedzą i szykują sobie legowisko

5. Jak nazywa się legowisko niedźwiedzi?

a) gawra c) hotel

b) karmnik d) buda

6. Zastanów się, czy niedźwiedzie :

a) Mają długie ogony

b) Dobrze prowadzą samochód

c) Mają tylko dobrego nos

d) Dobrze słyszą i mają doskonały węch

14. Zabawa ruchowa ze śpiewem „Stary niedźwiedź”.

15. „Portret Pluszowego Misia” – wykonanie portretów przez dzieci z poszczególnych grup na dużych arkuszach papieru.

16. "Słodkie co nie co" – słodki poczęstunek w salach

17. Wyjazd sześciolatków do Miejskiej Biblioteki Publicznej na Przegląd wierszy i piosenek o misiach z okazji Święta Pluszowego Misia.

Scenariusz zabaw terenowych

przeprowadzonych dnia 13.12.2013r.

Opracowanie: Barbara Rusak

Temat: Za tropem leśnych zwierząt.

Cel: - Wdrażanie do ćwiczeń na śniegu, doskonalenie motoryki w zakresie szybkości i zwinności, wyrabianie umiejętności pokonywania trudności w terenie.

Cele szczegółowe: Dziecko: podejmuje zabawy na śniegu, lepi śnieżki, toczy śniegową kulę, ustawia się w „zaprzęgi”, biega, rzuca do celu, rozpoznaje ślady dzika i zająca, wędruje po tropach.

Metoda: zabawowa oraz zadaniowa.

Forma pracy: zabawy z grupa w lesie.

Pomoce: kolorowe taśmy, opaski łosia , ślady i obrazek dzika oraz zająca, gwizdek, karma dla zwierząt.

Przebieg:

1. Zuch – zabawa porządkowa.

2. Marsz po śniegu - wysokie unoszenie nóg po śniegu.

3. Kto szybciej stanie przy drzewie? - nauczyciel wyznacza ilość dzieci przy drzewie.

4. Śnieżki - lepienie ze śniegu, przygotowanie materiału do zabawy.

5. Kto trafi - rzuty do celu ręka prawa – zmiana ręki.

6. Gonitwa łosi – zabawa z elementem rywalizacji.

7. Bałwanek - toczenie kuli.

8. Przejdź ostrożnie – obserwowanie i rozpoznawanie śladów zwierząt.